Dla Bożenki

Z pamięcią o Koleżance z pracy, która dzisiaj odeszła, nagle...

Serduszkowy Święty

A niechże Wam już będzie! Przecież i tak opędzić się od tego nie można, więc dla Świętego (spokoju)...

;)

 

Skrawki słońca perłowe

Zdjęcia poniżej przedstawiają maleńkie fragamenty "witrażyka" ze słonecznym słonecznikiem.

Wydały mi się jakoś ładne, czy coś.

 

Czerwony tulipan, czerwony niczym wino II

Raz jeszcze.

Tak wyglądają jak leżą sobie na podłożu drewnianym...

a te wyglądają jak przez okno ;-)

Grona wiedzy ;-)

Następna z kolekcji butelek przeze mnie pomalowanych miała to szczęście, że wiodła dużo słodsze życie, niż jej wcześniej pokazana „siostra” po occie, bowiem mieszkało w niej moje ulubione Martini (oczywiście już go nie ma).

Nareszcie na kilka chwil, kiedy akurat byłam domu, zaświeciło słońce, i mogłam ją zdjąć. A że naturalne tło akurat było jakie było, stąd tytuł zdjęcia też - jest jaki jest.

 

Tulipany - światłografia

**

Słoneczny słonecznik

Mama Doroty - mojej koleżanki z pracy - postanowiła chyba pobic jakiś rekord :) Dla mnie ogromna frajda, bo to już kolejne zamówienie, a na liście oczekuje jeszcze kilka... 

Pani Mama lubuje się ewidentnie w słonecznikach i motylach, co rodzi kolejne zamówienia. Myślałam z początku że zamawia je na prezenty dla znajomych - tyle tego, ale nie! okazało się, że postanowiła pozawieszać je sobie w domu to tu, to tam :) Jak ja sie ucieszyłam kiedy to usłyszłam, macie pojęcie??? :) O piękniejsze wyrazy uznania trudno, nieprawdaż?

Z tego miejsca przy okazji dla Mamy Doroty oraz dla Doroty - serdeczne pozdrowienia! Informuję, że kolejny słonecznik też już w drodze, i obiecuję że już za chwileczkę, już za momencik...

(Motylki proszę jeszcze o cierpliwość ;) niedługo się wami zajmę, wszystko w swoim czasie)


******
A tymczasem tulipanowa zabawa trwa, wciąż jeszcze kto chce może oddać głos...

Butelka po occie czyli Tulipany na śniegu II

Raz pewna po occie butelka zapragnęła być piękna i wielka...


A oto i obiecane zakończenie zimowej opowieści o butelce. Nic dodam, nic ujmę.

dnia 4 lutego 2013 r.:

Czy zwróciliście uwagę na pomarańczowy kolor płatków na dwóch zdjęciach, podczas gdy absolutnie wszystie tulipany na butelce sa koloru rubinowoczerwonego???

A czy zauważyliście, że butelka raz wygląda na mlecznobiałą, raz na półprzejrzystą, a raz na srebrną - jakby metalową?

Niezwykłe cuda światło wyczynia!

Tulipany na śniegu I

Obiecałam, że w następnym odcinku będzie o pewnej inspiracji... 

Oto ona! Butelka.

Jak tylko mi Łukasz (i inni) nakładli do głowy że te tulipanki to bez zieleni, tylko biel i czerwień, to od razu zrozumiałam po co któregos dnia pomalowałam pewną butelkę (po occie) na biały szron i na co ona tyle czekała ;) Bo wczesniej za nic tego nie wiedziałam! Myślałam i kombinowałam jak ten koń pod górę (albo raczej jak ten niebieski kot  na górze), co by na tej bieli teraz umieścić, i NIC nie przyłaziło mi do głowy. 

Po prostu pomysły albo nie przychodziły, albo tylko takie tycie, marniutkie, nic niewarte. A teraz to ja już wszystko zrozumiałam. Myślę że prostota i skromność barw jest siłą tej buteleczki. Pewnie jakieś wykończenie szyjki pod korkiem jeszcze dopracuję (może cienka satynowa biała wstążeczka i tyle), ale na tym właściwie koniec. I tu nie będzie głosowania ;) Tak już zostanie. 

Taka skromna i prosta, nie mam takiej jeszcze, powinna zostać ze mną, ale... może jest ktoś chęny, zdeterminowany aby stać się jej właścicielem? ;)

Brak jej jeszcze podpisu. Jak już będzie skończona to wrzucę tu jej ostateczny wizerunek.

Czerwony tulipan, czerwony niczym wino I

Zachciało mi się w zimie tulipanów. Wprawdzie w moim wazonie stały juz piekne, śnieżnobiałe - co mogę nawet szybko udowodnić ;)

..............

....

........ale - chyba przez przekorę - zachciało mi się takich energetycznych, żywych, czerwonych jak krew i wino. Pomyslałam - nie mam, no to sobie zrobię. I zrobiłam.

 

Wprawdzie jeden zachował się biały (bardzo nie chciał być taki jak inne; zachowywał sie niczym Róża Małego Księcia: upierał się, że jest wyjątkowy!), ale niech mu tam, przecież białe też są piekne!

Ale najdziwniejsze, że dalszy ciąg tego bukietu miał mieć kolory (przede wszystkim zieleń, duzo zieleni i może troche jeszcze bieli, miały siedzieć jakby w trawie, w liściach, w zieloności) a teraz juz nie wiem czy bedzie je miał :) Kiedy wrzuciłam bowiem na Facebooka zdjęcia z początkowej fazy tej "twórczości", tj. w przedstawionej tu, skromnej wersji czerwono-białej, opisując je jako "in statu nascendi", odezwały się głosy (najgłośniejszy był Łukasza:)), że to przecież jest absolutnie skończone, żebym nic nie dodawała, że jaka znów zieleń!? czy broń Boże cokolwiek jeszcze, że o co mi chodzi i że ma zostać właśnie tak! Hm... możnaby pomysleć - co komu do domu jak chata nie jego, ale... popatrzyłam na to i pomyślałam, że chyba coś w tym jest. 

Nie wiem jak się to skończy. Zobaczymy. Tymczasem postanowiłam uwiecznić więc tutaj ten etap, który jest, zanim.... (cokolwiek to znaczy ;))

Natomiast to mnie zainspirowało do czegoś...

(o czym w nastepnym odcinku ;))

A tymczasem.... z ostatniej chwili.... Uwaga Uwaga! 

Wzorem niektórych z Was - Blogowych Twórców - ogłaszam konkurs z nagrodą! Wsród wszystkich glosujących (za dodaniem bądź niedodaniem zieleni do tych tulipanków) zostanie rozlosowana nagroda - będzie to coś z moich kolorowych szkiełek :) Nigdy tu czegos takiego jeszcze nie robilam, bedzie to pierwszy raz, ale każdy kto pozostawi jakis sposób kontaktu (podpis, czy login po ktorym trafie do wlasciciela), wezmie w tej zabawie udział. Pozniej wylosowana osoba otrzyma - drogą przesylki pocztowej po wskazaniu adresu - swoją nagrodę - niespodziankę :) Co Wy na to? Podkreślę raz jeszcze, że pomysł powstał dzięki Waszej inspiracji.

03 lutego AD 2013

***********

dnia 10 lutego 2013, godzina 21:31

Niestety nie mam tak cudownej "sierotki" do losowania jak ma Giga, ale chyba czas rozejrzeć się trochę w tej sprawie. Nowe głosy już nie dochodzą, zbliża się pora na losowanie nagrody. Coś wymyślę jak to zrobić żeby było naprawdę losowo.

Wkrótce ogłoszę Zwycięzcę :)